BLINDEMAN | Herman De Jonghe schrijver

BLINDEMAN

Het begon met de brief die Jeanne d'Arc naar Procopius stuurde, heel lang geleden. La Pucelle dreigde ermee naar Bohemen te komen met haar leger om de hussitische ketterij uit te roeien. Bijna zeshonderd jaar later riskeert de correspondentie tussen die twee een groot farmaceutisch bedrijf te gronde te richten. Om het te redden wordt niet op een moord meer of minder gekeken.

In de pers:

Een indrukwekkende thriller, een verhaal dat wel degelijk weet aan te spreken door de stijl en de sfeer, maar ook door het verhaal dat aangrijpend is gebracht, en je stilaan maar zeker meesleept in een vreselijk web van intriges en conforntaties. Wim heeft het niet makkelijk… Hij heeft een dochter, Inge, die een oog verloor bij een ongeval en nu haar resterend oog ook nog eens dreigt te verliezen door een ziekte. Dit alles helpt niet de relatie met zijn vrouw te herstellen, die al niet echt optimaal is. Inspelend op een actueel gegeven uit de realiteit, lijkt de enige redding in dit geval te zijn beroep te kunnen doen op een geneesmiddel dat bestaat, maar de speelbal is van belangen van twee bedrijven uit de farmaceutische wereld. En de pecuniaire belangen lijken de voorrang te nemen op de gezondheid van dit meisje. Hij zal een meedogenloze strijd moeten aangaan met deze blinde belangen, en hiervoor zal hij meer moeten ondernemen dan hij zelf zou willen, en vooral in contact moeten komen met mensen die hij anders nooit zou hebben gekend. Aantrekkelijk bij de enen, maar ook wel beangstigend in de andere gevallen. Op een boeiende en zeer uitdagende wijze zullen we hier een bijzonder knappe plot kunnen volgen van de ongelijke strijd die mensen aangaan in een blinde wereld, letterlijk en figuurlijk, en de manier waarop dolende zielen wel degelijk tot leven kunnen worden gebracht… Sterk geschreven, en zeer zeker een absolute aanrader als vrij secure faction…

Recensies Bruna.nl

Een Vlaamse thriller over een doordeweeks Vlaams gezin uit het Hageland met een kind dat, nadat ze bij een ongeval een oog verloor, haar tweede oog aan een ongeneeslijke aandoening dreigt te verliezen. Maar er is hoop. Een farmareus, waarmee papa Wim goede relaties heeft, staat op het punt om oogreddende druppels op de markt te brengen. Wat de familie niet weet is dat er kapers op de kust zijn. Mensen met aandelen in de farma die het absoluut niet zien zitten dat een dure blockbuster de aandelen gigantisch de hoogte in duwt. (...)
Blindeman zit behoorlijk complex in elkaar en zeker bij het begin van het verhaal is het nodig om even geconcentreerd te blijven. De reeks toevalligheden zijn er mij soms net iets te veel aan, maar het verhaal ontplooit zich lekker waardoor je als lezer aan het boek gekluisterd blijft. (...)
Désirée de Poot in 'De Apotheker'

(...) Dat alles om u maar te zeggen dat het min of meer klassieke gezin uit Blindeman, dat, zo blijkt uit de eerste bladzijden, reeds vele watertjes heeft doorzwommen en enkele stormen heeft doorstaan, binnenkort een echte vloedgolf, noem het een tsunami, over zich heen gedenderd krijgt. De relatieve rust die de regels die ik aan het begin citeerde uitstralen zullen binnenkort, dat is een wet in elk boek, elke film, elk verhaal, behoorlijk verstoord worden. (...) Toen ik enkele jaren geleden HdJonghes debuut Koppenbergblues las, over een aantal vrienden annex wielertoeristen die een soort ronde van Vlaanderen maken, won hij meteen mijn sympathie omdat hij zijn wielertoeristen zo goed als naast mijn huis laat passeren. Vlakbij waar ik woon, in Rijkevorsel, speelt zich zelfs een belangrijke scène uit het boek af. Koppenbergblues was mooi en intiem, vrienden onder mekaar en hier en daar wat wrijvingen. Best ok voor de eersteling van een verlate debutant. Met Blindeman zet HdJonghe een paar flinke stappen vooruit. Zoals hierboven geschetst is het verhaal breder en dus complexer van opzet, vermengt hij op een vernuftige manier heden en verleden, feit en fictie. De dialogen bekken goed, de vele karakters hebben hun eigen persoonlijkheid, de plot is doordacht en vraagt een behoorlijk geconcentreerde lezing, waar niks op tegen is. De geschiedenis is boeiend en relevant. (...) Ik zie nog te veel eenheidsworst, duo-speurders die soms behoorlijk ongeloofwaardige verhaallijnen moeten volgen, clichés en stereotypen. Ik zeg niet dat Blindeman van HdJonghe dat alles meteen en voorgoed overboord smijt maar het is ongetwijfeld een van de beste Vlaamse thrillers die ik dit voorjaar gelezen heb. Een echte paperback-writer dus, om het met the fab four te zeggen.

John Vervoort, recensent bij de Standaard der Letteren, bij de voorstelling van Blindeman in Westerlo

Waardering Standaard der Letteren: ***

Bij lezing van Blindeman vallen onmiddellijk twee zaken op: de auteur neemt bijzonder veel hooi op zijn vork, en het toeval speelt in deze intrige, die bruggetjes werpt tussen heden en verleden, wel een bijzonder voorname rol. Voor een auteur met iets minder talent zou dit neerkomen op de doodsteek voor de leesbaarheid van het boek, maar Herman De Jonghe is een geboren verteller, die zonder al te belerend over te komen, veel historische weetjes in zijn verhaal weet te verwerken.
Wim Deferm, vertegenwoordiger van farmaceutische producten, is de pater familias van een gezin met problemen. Er zit sleet op dertig jaar huwelijksleven met zijn vrouw en bovendien voelt Wim zich schuldig omdat hun dochter Inge na een ongeval het zicht in haar ene oog verloor en zij in de toekomst het risico loopt volledig blind te worden. Tijdens een cultuurtrip naar Praag, wat de auteur de gelegenheid biedt om uitvoerig stil te staan bij de bewogen recente geschiedenis en het niet minder hectische verre verleden van deze stad bekend om zijn bloedige godsdiensttwisten, komt Wim toevallig in contact met een Vlaamse vrouw, een historica. Ze duwt hem een USB-stick in handen met het verzoek deze te overhandigen aan een vriendin in Leuven. De vrouw komt later in verdachte omstandigheden om het leven. Wim komt tot de vaststelling dat de aan hem doorgespeelde informatie een eindwerk van de dame in kwestie bevat met geheime gegevens over een nieuw geneesmiddel dat mogelijk de uitkomst biedt voor de oogziekte van zijn dochter. Het middel wordt echter de inzet van een nietsontziende strijd tussen twee machtige families uit de farmaceutische wereld.
Op het eerste gezicht komt de plot nogal gezocht en onrealistisch over, maar de auteur weet het geheel geloofwaardig en zelfs beklijvend te maken door zijn hoofdpersonage een diepere psychologische gelaagdheid aan te meten. Zijn fouten en zwakheden ten spijt, treedt hij in het verhaal naar voren als een integer mens die sterk begaan is met het lot van anderen en die de speelbal wordt van machtige tegenspelers voor wie materieel gewin zwaarder doorweegt dan mensenlevens. Een thriller die niet vrij is van enig gemoraliseer, wat geenszins spanning en verrassende wendingen in de weg staat. De Jonghe heeft een eigen stem, die boven het monotoon gezoem van de Vlaamse thrillerauteurs uit klinkt.

[Staf Schoeters] 30 april 2012